SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA
/KKK/
Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowane ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu. są jedność i nierozerwalność.
Zawierającymi przymierze małżeńskie są mężczyzna i kobieta, ochrzczeni, wolni od zawarcia małżeństwa, którzy w sposób dobrowolny wyrażają swoją zgodę. „Być wolnym” oznacza:
– nie być poddanym przymusowi,
– nie mieć przeszkody ze strony prawa centralnego czy kościelnego
Istotnymi przymiotami małżeństwa.
Kościół uważa wzajemne wyrażenie zgody przez małżonków za nieodzowny sakrament, który „stwarza małżeństwo”. Jeśli nie ma zgody nie ma małżeństwa.
Przyczyną wielu nieszczęśliwych małżeństw jest wielki pośpiech i lekkomyślność przy ich zawieraniu, co pociąga za sobą nieobliczalne skutki.
U podstaw niedojrzałej decyzji na małżeństwo leży wiele przyczyn, a wśród nich:
• brak wystarczającej wzajemnej znajomości młodych przed ślubem
• powolne wsiąkanie w społeczeństwo mentalności rozwodowej prze nie tolerowanej
• ukryte często i tuszowane przez drugą stronę anomalie psychiczne, które później wychodzą na jaw powodując konflikty i posądzenie współmałżonka o umyślnie złą wolę.
• starannie ukrywane w okresie przedślubnym nałogi i zakorzenione wady.
• Kościół zaleca, aby chcąc się pobrać odbywali zaręczyny na sześć miesięcy przed ślubem. Narzeczeństwo ma na celu lepsze wzajemne poznanie się narzeczonych. Chodzi głównie o wzajemne poznanie charakterów, zalet i umiejętności, a także ewentualnych obciążeń dziedzicznych, zapoczątkowanych anomalii psychicznych, czy nawet ukrywanych nałogów, np.: pijaństwa, narkomanii, itp.